بنام خدا
|
||
|
||
|
||
| |
||
| صديقه نوده فراهاني : | ||
 آتشكده‌ی آتشكوه«آتشکده‌ی آتشکوه» یکی از مهم‌ترین و برترین آتشکده‌های زرتشتیان جهان به شمار می‌رود که در ۵ کیلومتری راه نیمه‌‌ور به دلیجان و در نزدیکی روستای «آتشکوه» شهرستان محلات قرار دارد. تاريخ‌دان‌ها ديرينگي این ساختمان را به روزگار ساسانیان نسبت مي‌دهند. البته اكنون از اين ساختمان چهارتاقی تنها ستون‌هايی برجا مانده و از سقف و ديواره‌های آن هيچ اثری نيست. چهارتاقی ساختمانی است كه بر چهارپایه‌ی استوار ساخته مي‌شده و گنبدی بر روی گوشواره‌ها و بر بالای این چهارپایه‌ای بزرگ قرار داشت که تاق‌نماهایی آنها را به یکدیگر پيوند مي‌داد. اين بنای چهار تاقی دربردارنده‌ي ستون‌های سنگی استوانه‌ای است که بر روی هم استوار شده‌اند. این ساختمان پيش از اين اتاق‌هایي سرپوشیده و جايي برای برافروختن آتش داشت. به گفته‌ي «ابن‌فقیه همدانی» این ساختمان تا سده‌ي چهارم هجری برپا و سالم بوده است. همچنین او این اثر را هم‌رديف با «ایوان کسری» و «پرستشگاه آناهیتا» در کنگاور دانسته است. «هوتوم شیندلر» و «آندره گدار» در دهه‌ي ۱۳۱۰ خورشیدی به واكاوي این ساختمان پرداخته‌اند. گدار ابتدا از اين ساختمان با عنوان آتشكده یاد می‌کند و نقشه‌ای از دیوار پيراموني و دهلیزهای احتمالی آن بر پايه‌ي تصوراتی که می‌کرده، مي‌كشد اما پس از آن با به‌دست آوردن دانستني‌هاي بيشتر، نقشه‌ي خود را رد می‌کند و از اين ساختمان به عنوان یک نشانه‌ي راه‌یابی یاد می‌کند. از ويژگي‌هاي اين آتشكده‌ي خاموش مي‌توان به ریزه‌کاری‌های به‌کار رفته در بهره‌گیری از سنگ‌های پاستون‌ها و ستون‌ها اشاره كرد، به گونه‌اي كه هیچ‌گاه دوبند سنگ روی هم قرار نگرفته است. در ساخت اين اثر از آجرهای چهارگوش با نمای سنگ استفاده شده و برای استواری بیشتر در درون دیوارها، تیرچه‌ي چوبی به‌کار رفته است. «آتشکده‌ي آتشکوه»، در ٢١ آبان‌ماه 1317 خورشيدي، به شماره‌ي 311 در سياهه‌ي آثار ملی ايران به ثبت رسیده است.
|
آتشكده‌ي نياسر
تبادل لینک هوشمند 